stało się...

biznes, oszczędzanie, odkładanie, dbanie o siebie, czytanie kolejnej książki o Japonii, czas kręcący się w kółko i do przodu, dzień, noc, dzień, noc.
zawirowanie, w pewnym sensie pozytywne, przywykłam już.
dziś widziałam zgliszcza i frontową ścianę, wybite okna, rozbierane cegły, zapadnięty dach... i znowu zatęskniłam.
pies, który pogrubiał z dnia na dzień, oby nie okazało się, że nagle odda mi w opiekę gromadkę szczeniąt, pocieszam się zimową aurą, śniegiem za oknem, zaspami na ulicy, lodem na chodniku, soplami na rynnie, chłodnym powietrzem.
nie mam weny.
brak mi ochoty.
lecz ciągle pozytywnie...